Stolz und Vorurteil

Die űber 20-jȁhrige Jane Austen sitzt Anfang des Jahres 1796 in ihrem Haus in Steventon. Sie schreibt einen Brief an ihre liebe Schwester Cassandra. In diesem Brief steht geschrieben, dass Jane einen interessanten Junggesellen kennen gelernt hatte.

Kurz nach diesem Brief fuhr Tom Lefroy – die Liebe des Lebens von Jane Austen – nach London. Sein Wunsch ist sehr praktisch: er will Rechtsanwalt werden. Jane blieb in Steventon. Sie begann „Stolz und Vorurteil“ zu schreiben. In diesem Buch treffen wir Elizabeth Bennet. Sie ist nett, intelligent, begabt, jung, aber sieht nicht sehr schȍn aus. Sie ist die zweitȁlste von fűnf Schwestern. Die Hauptfigur dieses Buches ist aber eine ganz andere. Die Mutter von Elizabeth hat nur einen Zweck im Leben: eine gute Partie fűr ihre Tȍchter zu finden. Die ganze Handlung dreht sich um diesen Wunsch.

In dem Buch treffen wir schnell zwei Mȁnnerhauptfiguren: Mr Bingley und Mr Darcy. Erster ist nett, freundlich, reich und verliebte sich in die ȁlteste Tochter Jane. Sein bester Freund Mr Darcy ist auch jung und reich, aber auch sehr stolz und arrogant. Niemand – auβer Mr Bingley – mag ihn. Durch die ganze Handlung beobachten wir, wie die Liebe zwischen Mr Darcy und Elizabeth geboren wird und wie sie sich verȁndert.

Ich bin davon beeindruckt, wie schȍn Jane Austen psychologische Portrȁts darstellt. Aus diesem Grund ist dieses Buch ein absoluter Klassiker. Es ist auch einer der ersten psychologischen Romane. Auβer den groβen Dialogen der Hauptfiguren sind auch die Nebenfiguren sehr gut beschrieben; z.B. Mr Bennet mit seinem vielen Sinn fűr Humor. Was besonders interessant ist, ist dass Jane Austen – als die Schriftstellerin – immer űber eigene Erfahrungen schreibt. Auch sind Natur und Umwelt sehr getreu und genau beschrieben.

Wofűr ich dieses Buch am meisten liebe? Mir gefȁllt am meisten die Idee der Handlung. Ich – als Leserin – bin von Anfang an daran sehr interessiert, was spȁter passiert. Im Zentrum der Geschichte geht es aber nicht so viel um die groβe Liebe zwischen Mr Darcy und Elizabeth. Jane Austen wollte uns die soziale Position und Rolle von Frauen im achtzehnten Jahrhundert zeigen. Wir kőnnen auch sehen wie wichtig – nicht fűr die Frau, aber auch fűr ihre ganze Familie – die reiche Heirat war. Jane niemals heiratete. Sie wusste also genau, wie die Angst vor Einsamkeit und Armut in ihrem Jahrhundert aussieht. Bűcher zu schreiben war eine gute Methode fűr die Unabhȁngigkeit. Natűrlich in vielen Bedeutungen dieses Wortes.

 ***************

 Ponad dwudziestoletnia Jane Austen na początku roku 1796 siedzi w swoim domu w Steventon. Pisze właśnie list do siostry Cassandry. Opisuje w nim uroczego młodzieńca. Krótko po tym liście Tom Lefroy – miłość życia Jane Austen – wyjeżdża do Londynu. Jego marzenie jest bardzo przyziemne: chce zostać prawnikiem. Jane pozostaje w Steventon, gdzie zaczyna pisać „Dumę i uprzedzenie“. Główną bohaterką książki jest Elizabeth Bennet. Jest ona miła, inteligentna, zdolna, choć niezbyt urodziwa. To jedna z dwóch najstarszych sióstr w rodzinie Bennet. Główną postacią w książce jest jednak zupełnie kto inny. Matka Elżbiety ma tylko jeden cel w życiu: dobrze wydać za mąż wszystkie swoje córki. Cała akcja powieści rozgrywa się właśnie wokół tego pragnienia.

Bardzo szybko spotykamy w powieści dwie główne postaci męskie. Są to: pan Bingley i pan Darcy. Pierwszy jest miły, bogaty i zakochuje się w najstarszej córce rodziny Benett – Jane. Jego najlepszy przyjaciel, pan Darcy, również młody i bogaty ale również niezwykle dumny i arogancki. Nikt, poza panem Bingleyem, go nie lubi. Przez całą powieść obserwujemy jak rodzi się uczucie między Darcym a Elizabeth i jaką dzięki temu obie postacie przechodzą wewnętrzną przemianę.

Jestem pod wrażeniem jak wspaniale Jane Austen poradziła sobie ze skonstruowaniem portretów psychologicznych. Poza mistrzowskimi dialogami głównych postaci, bardzo dobrze naszkicowane są również postacie drugoplanowe. Na przykład pan Benett ze swoim poczuciem humoru. Co jest szczególnie interesujące to to, że Jane Austen – jako pisarka – zawsze opisuje wyłącznie rzeczy czy doświadczenia zaczerpnięte ze swojego życia. Tak jak natura i środowisko, opisane z najdrobniejszą przenikliwością i dokładnością.

Za co tę książkę lubię najbardziej? Najbardziej podoba mi się sam zamysł fabuły. Jako czytelniczka, od początku do końca, jestem pochłonięta akcją. W centrum tej historii nie chodzi jednak tak bardzo o głębokie uczucie między Elizabeth a panem Darcy. Jane Austen chciała nam zobrazować rolę kobiety w XVIII wieku. Możemy się dzięki temu przekonać jak ważny – nie tylko dla kobiety ale również jej całej rodziny – był ożenek. Sama Jane nigdy nie wyszła za mąż. Dlatego dokładnie zdawała sobie sprawę jak to jest bać się samotnośći i wywołanego – w czasach, w których przyszło jej żyć – nią ubóstwa. Pisanie książek stało się dla niej dobrą metodą na niezależność. Oczywiście w wielu znaczeniach tego ostatniego słowa.

Copyright ® 2018 Anna Kalocińska / annakalocinska.com. All rights reserved.