Seine dunkelste Stunde

Was würdest du machen, wenn du plötzlich herausfändest, dass du ein 13-jähriges Kind hast? Und kurz nach dieser schockierenden Information würdest du eine andere hören: dein Kind ist sehr krank und kann bald sterben.

In einer solchen Lebensituation befindet sich die Hauptfigur des Buches „Seine dunkelste Stunde” von Harlan Coben, Myron Bolitair. Eines Tages kommt seine Jugendliebe Emily zu ihm und sagt, dass ihr Sohn Jeremy sehr krank ist. Die Frau sagt Myron auch, dass der 13-jährige Junge sein Sohn ist. Davon hatte sie ihm aber nie früher erzählt. Emily ist auf der Suche nach dem verschwundenen Knochenmarkspender ihres Sohnes. Darum bittet sie Myron um Hilfe. Wenn der Spender nicht bald gefunden wird, dann wird Jeremy sterben.

Myron, nebenberuflich Privatdetektiv, versucht auf eigene Faust einen Spender zu finden. Die Sachen werden aber komplizirter. Je länger er nach ihm sucht, desto mehr stellt sich heraus, dass der Spender am mysteriösen Verschwinden einige Menschen und brutalen Morden beteiligt ist. Irgendwann ist Myrons Leben auch in Gefahr.

Ehrlich gesagt, mag ich dieses Buch nicht besonders. Obwohl die Idee für die Geschichte interessant ist, finde ich das Buch nicht gut geschrieben. Die Hauptfigur – so scheint es mir – ist in der Idee des Autors, intelligent und auβergewöhnlich, aber auch lustig und ganz normal. Das Problem ist aber, dass der Leser auch mit dem Protagonisten lebendig werden sollte, was ich hier vermisse. Die Hauptfigur ist acuh – als Person – nich interessant für mich.

Ich mag die Vielzahl von Protagonisten nicht so gut wie die schnelle Handlung. Meiner Meinung nach ist sie zu schnell. Vor allem Deutschlernende können es schwierig finden. Manchal musste ich ein paar Seiten zurückgehen, weil ich den Faden verloren hatte. Die Handlung des Romans entwickelt sich auch nicht sehr interessant. Der Roman ist Teil einer ganzen Reihe von Büchern über Myron Bolitair. Er ermutigte mich jedoch nicht, nach weiteren Teilen zu greifen.

TIPPS FÜR LERNENDE:
– das Buch ist nicht sehr lang (381 Seiten) aber auch – meiner Meinung nach – nicht sehr spannend;
– dieser Roman ist Teil einer ganzen Reihe von Büchern über Myron Bolitair. Jedes nachfolgende Buch erzählt eine andere Geschichte;
– eine Person auf einem C1-Sprachniveau wird verstehen – auch in Details – worum es in der Geschichte geht. Ich empfehle dieses Buch auch denen, die auf dem Niveau B2 sind;
– in diesem Buch treffen wir keine Fachsprache, aber viele Sӓtze aus der gesprochenen Sprache;
– das Buch ist in polnischer Übersetzung verfügbar. Der Titel ist „Najczarniejszy strach“. Personen auf Sprachniveau B1 oder darunter würde ich empfehlen, das Buch erst auf Polnisch zu lesen.

*******************

Co byś zrobił, gdybyś nagle odkrył, że masz 13-letnie dziecko? I po tej szokującej informacji, usłyszałbyś kolejną: twoje dziecko jest bardzo chore i może niedługo umrzeć.

Właśnie w takiej sytuacji życiowej znajduje się główny bohater powieści Harlana Cobena „Najczarniejszy strach“ *, Myron Bolitair. Pewnego dnia odwiedza go dawna miłość, Emily, i wyjawia, że jej syn jest ciężko chory. Przyznaje również, że jest to dziecko Myrona, o czym – w obawie przed rozpadem swojego małżeństwa – nie chciała mu wcześniej mówić. Emily próbuje odszukać dawcę szpiku, który nagle przepadł bez śladu. Właśnie w tej sprawie zwraca się do Myrona o pomoc. Jeżeli dawca szybko się nie odnajdzie, ich wspólny syn umrze.

Myron, który jest m.in. prywatnym detektywem, stara się na własną rękę odnaleźć zaginionego. Sprawy nieoczekiwanie się jednak komplikują. Im dłużej go bowiem szuka, tym bardziej staje się jasne, że dawca zamieszany jest w serię nagłych zaginięć i brutalnych morderstw. Ostatecznie również życie Myrona znajduje się w niebezpieczeństwie.

Prawdę mówiąc książka ta nie bardzo przypadła mi do gustu. Chociaż sam jej zamysł fabuły jest ciekawy, nie uważam, żeby była dobrze napisana. Główny bohater – jak mniemam – w zamyśle autora miał być inteligentny i nietuzinkowy, ale jednocześnie zabawny i całkiem zwyczajny. Nie tylko nie za bardzo takie połączenie udało się autorowi, ale również – co akurat dla mnie ma istotne znaczenie – trudno było mi się z Myronem zaprzyjaźnić.

Nie pomagała w tym również wielość bohaterów powieści jak i bardzo szybko tocząca się akcja. Moim zdaniem – zbyt szybko. Osoby uczące się niemieckiego mogą czuć się z tego powodu zagubione. Nieraz musiałam się cofać kilka stron, gdyż traciłam wątek. Sama akcja również nie rozwija się jakoś ciekawie. Książka jest częścią całej serii powieści o Myronie. Jednak ta zdecydowanie nie zachęciła mnie do sięgnięcia po kolejne.

WSKAZÓWKI DLA UCZĄCYCH SIĘ:
– książka nie jest zbyt długa (381 stron) i, moim zdaniem, również niezbyt interesująca;
– powieść jest częścią całej serii książek o Myronie. Każda opowiada zupełnie inną historię;
– osoba na poziomie językowym C1 zrozumie – także w szczegółach – o co w niej chodzi. Polecam ją jednak również osobom na poziomie językowym B2;
– w książce nie znajdziemy języka specjalistycznego, ale bardzo dużo zwrotów z języka potocznego;
– dostępna jest również w języku polskim pod tytułem „Najczarniejszy strach“. Polecam przeczytać ją najpierw po polsku osobom na poziomie językowym z niemieckiego B1 lub poniżej.

*oryginalny tytuł polskiego wydania

Copyright ® 2018 Anna Kalocińska / annakalocinska.com. All rights reserved.