Der geheime Garten

Schließ deine Augen und stell dir vor, dass du ein kleines Mädchen bist. Die Leute sagen, dass du sehr stur, unangenehm und hässlich bist. Solche Wörter machen dir aber keine Sorgen. Du bist genau zehn Jahre alt, wenn deine Eltern plötzlich sterben. Darum verlässt du dein Familienhaus in Indien und ziehst zu deinem Onkel nach England um. Jetzt stell dir vor, dass du vor einem großen, fremden Haus stehst. Es gibt dort einhundert verschlossene Zimmer mit dunklen Korridoren.Vor dem Haus gibt es viele Gärten. Sie sind alle sehr schön, aber einer von ihnen ist besonders interessant. Leider die Pforte zu ihm ist seit zehn Jahre geschlossen. Niemand besucht ihn. Eines Tages findest du im Boden einen vergrabenen Schlüssel. Wenn du die Pforte zum verzauberten Garten überquerst, verändert sich dein Leben schon für immer.

In einer solchen Lebenssituation befindet sich die Hauptfigur des Buches „Der geheime Garten“ von Frances Hodgson Burnett. Das Mädchen Mary Lennox wächst in Indien auf. Nach einem Cholera-Ausbruch und dem Tod ihrer Eltern wird Mary zu ihrem Onkel nach England geschickt. Obwohl für sie alles von Anfang an geheimnissvoll und neu ist, lernt Mary dort schnell viele Freunde kennen. Sie freudet sich u.a. mit dem jüngeren Bruder ihres Hausmädchens Martha an. Der kleine Dickon hat eine besondere Fähigkeit. Er kann mit Tieren kommunizieren. Er hat auch mit Pflanzen besonderen Kontakt. In der Zwischenzeit lernt Mary ihren 10-jähriger Cousin Colin kennen. Der Junge liegt ständig im Bett, weil er überzeugt ist, dass er todkrank ist und bald sterben wird. Nachdem Mary den Schlüssel zum geheimnisvollen Garten gefunden hat, ändert sich das Leben ihres Cousines.

An diesem Buch gefällt mir die beschribene Welt am besten. Kinder werden von Erwachsenen als gleichwertig behandelt. Wenn Colin – der Sohn Hausbesitzers – seinen Untergebenen etwas sagt, hören sie auf ihn. Niemand ist auch überrascht, dass Tiere mit Menschen ohne Probleme kommunizieren können. In dieser Welt leben Erwachsene, Kinder, Tiere und Pflanzen miteinander; nicht wie in unserer Welt nebeneinander. Natürlich ist „Der geheime Garten“ Kinderliteratur, aber das Lesen kann für viele Erwachsene ein Vergnügen sein. Mit viel Gefühl und Phantasie erzählt die Authorin eine wunderschöne Geschichte über – kurz zu sagen – Transformation. Dank des Kontakts mit der Natur verändert sich nicht nur Mary aber auch ihr Cousin Colin. Sein Vater erlebt auch eine innere Transformation.

Die Authorin zeigt uns, wie die Entscheidungen und das Verhalten von Erwachsenen das Leben von Kindern direkt beeinflussen. Obwohl ich dieses Buch in meiner Muttersprache nie lesen würde, finde ich es cool, manchmal solche Literatur zu nehmen, um eine Fremdsprache zu lernen. Eine solche Auswahl an Literatur ermöglich es uns, nicht nur in die Kindheit zurückzukehren, sondern unsere Fantasie zu beleben. Um die in unserem täglichen, geschäftigen Leben so schwer ist

TIPPS FŰR LERNENDE:
– das Buch ist nicht lang (319 Seiten) und interessant;
– es ist Kinderliteratur;
– eine Person mit einem B2-Sprachniveau wird verstehen – auch in Details – worum es in der Geschichte geht. Ich empfehle dieses Buch auch denen, die auf dem Niveau B1 sind;
– in diesem Roman finden wir manchal schweren Wortschatz aus der großen klassischen Literatur;
– in diesem Buch finden wir sehr viele Beschreibungen und nicht so viele Dialoge als z.B. in dem Buch „Anne auf Green Gables“ von Lucy Moud Montgomery. Es macht das Buch für Deutschlernende offensichtlich schwerer verständlich;
– wir finden viele nützliche Sätze aus der gesprochenen Sprache;
– das Buch ist natürlich in polnischer Űbersetzung verfügbar. Der Titel ist „Tajemniczy ogród“. Personen auf Sprachniveau A2 oder darunter würde ich empfehlen, das Buch erst auf Polnisch zu lesen.
– ich kann auch den Film „Der geheime Garten“ aus dem Jahr 1993 von Regisseurin Agnieszka Holland empfehlen.

**************

Zamknij oczy i wyobraź sobie, że jesteś małą dziewczynką. Ludzie mówią, że jesteś bardzo uparta, niemiła i brzydka, jednak ty nic sobie z tego nie robisz. Kiedy masz dziesięć lat, na skutek epidemii cholery tracisz oboje rodziców. Opuszczasz rodzinny dom w Indiach, by przenieść się na stałe do Anglii. Teraz wyobraź sobie, że właśnie stoisz przed ogromnym, obcym domem. Znajduje się tam sto zamkniętych pokoi, do których prowadzą ciemne korytarze. Przed domem jest wiele rozmaitych ogrodów. Jednak furtka do jednego z nich od dziesięciu lat jest zamknięta. Pewnego dnia znajdujesz w ziemi zakopany klucz. Kiedy przechodzisz przez bramę tajemniczego ogrodu, twoje życie zmienia się już na zawsze.

Właśnie w takiej sytuacji życiowej znajduje się główna bohaterka książki „Tajemniczy ogród“ autorstwa Frances Hodgson Burnett. Dziewczynka o imieniu Mary Lennox dorasta w Indiach. Na skutek epidemii cholery i śmierci rodziców, wyrusza do swojego wujka mieszkającego w Anglii. Chociaż z początku wszystko jest tam dla niej nowe i nieznane, Mary szybko zjednuje sobie przyjaciół. Zaprzyjaźnia się m.in. z młodszym bratem swojej pokojówki o imieniu Dickon. Chłopiec obdarzony jest szczególnymi umiejętnościami. Potrafi porozumiewać się ze zwierzętami, jak i przyrodą nieożywioną. Mary poznaje również swojego 10-letniego kuzyna Colina. Chłopiec cały czas leży w łóżku, gdyż jest przekonany, że jest śmiertelnie chory i niedługo umrze. Po tym jak dziewczynka odnajduje klucz do tajemniczego ogrodu, zmienia się życie zarówno jej, jak i Colina.

Bardzo podoba mi się wykreowany przez autorkę świat. Dzieci, które w nim występują, traktowane są przez dorosłych jak równie im. Kiedy Colin – który jest synem właściciela posiadłości – rozkazuje podwładnym, ci się go słuchają. Nikogo nie dziwi też, że zwierzęta potrafią komunikować się z ludźmi. W świecie tym dorośli, dzieci, zwierzęta i rośliny żyją razem, a nie – tak jak w naszym współczesnym świecie – obok siebie. Oczywiście „Tajemniczy ogród“ należy do kanonu literatury dziecięcej, jednak czytanie jej również dorosłym może sprawić przyjemność. Z dużym wyczuciem i fantazją autorka opowiada piękną historię o – mówiąc najkrócej – przemianie. Za sprawą kontaktu z naturą zmienia się nie tylko Mary, ale również jej kuzyn Colin. Także jego ojciec przechodzi wewnętrzną przemianę. Autorka pokazuje również, jak ogromny wpływ mają decyzje i zachowania dorosłych na ich dzieci.

Chociaż pewnie nigdy nie sięgnęłabym po tę powieść w swoim ojczystym języku, uważam, że warto ją przeczytać ucząc się języka obcego. Wybór właśnie takiej literatury nie tylko umożliwia nam powrót do dzieciństwa, ale uruchamia w nas również pokłady nieskrępowanej niczym wyobraźni. O co, jak sądzę, szczególnie trudno w dzisiejszym, zabieganym świecie.

WSKAZÓWKI DLA UCZĄCYCH SIĘ:
– książka nie jest długa (319 stron) i interesująca;
– powieść należy do kanonu literatury dziecięcej;
– osoba na poziomie językowym B2 zrozumie – również w szczegółach – o co w tej historii chodzi. Polecam ją również osobom na poziomie językowym B1;
– znajdziemy w niej nieraz trudniejsze słownictwo zaczerpnięte z klasycznej literatury;
– znajdziemy wiele opisów i nie tak dużo dialogów jak na przykład w „Ani z Zielonego Wzgórza“ autorstwa Lucy Moud Montgomery. Może to sprawiać osobom uczącym się niemieckiego dodatkowy problem w zrozumieniu tekstu;
– znajdziemy wiele przydatnych zwrotów z języka mówionego;
– powieść jest dostępna w polskiej wersji językowej. Jej tytuł to „Tajemniczy ogórd“. Poleciłabym ją przeczytać najpierw po polsku osobom na poziomie językowym A2 lub poniżej;
– polecam również film „Tajemniczy ogród“ z 1993 roku reżyserii Agnieszki Holland.

Copyright ® 2018 Anna Kalocińska / annakalocinska.com. All rights reserved.