Das Orchideenhaus

Ein Geheimnis aus der Familienvergangenheit, große Liebe und unerfüllte Träume – mit diesen Wörtern könnte ich das Buch „Das Orchideenhaus“ von Lucinda Riley charakterisieren. Die Handlung dieses Romans findet in zwei verschiedenen historischen Zeiten statt: heute und während des Zweiten Weltkriegs. Mir persönlich gefällt diese Art der Konstruktion in Büchern sehr.

Die Hauptfigur in diesem Roman ist die junge, weltbekannte Pianistin Julia Forrester. Als sie ein Kind war, verbrachte sie jede freie Minute bei ihrem Großvater – einem bekannten Orchideenzüchter – in englischen Gut Wharton Park. Nach einem schrecklichen Todesunfall ihres Ehemannes und des 2-jährigen Sohnes Gabriel kommt Julia nach England zurück und wohnt in der Nähe von Wharton Park. Sie leidet an Depression und will nicht aus dem Haus gehen. Von Zeit zu Zeit kommt ihre ältere Schwester Alicia zu ihr. Alicia führt ein geregeltes, glückliches Leben mit ihrem Ehemann und den drei Kindern. Sie ist um Julia besorgt und macht alles, um sie aus der Depression zurück zum Leben zu holen.

Eines Tages trifft Julia den jetzigen Besitzer von Wharton Park – Kit Crawford. Bei den Renovierungsarbeiten des Guts, fand er ein Tagebuch aus dem zweiten Weltkrieg. Er gibt es Julia, weil es womöglich ihrem Großvater Bill gehört. Julia fragt ihre Großmutter Elsie, ob dieses Tagebuch wirklich Opa gehört und konfrontiert sie mit der Vergangenheit. Dann kommt das vor vielen Jahren verborgene Familiegeheimnis ans Licht. Dieses Geheimnis hat auch einen großen Einfluss auf Julias Leben. Man kann es in einem Satz sagen: die Geschichte hat ihren Kreis vollendet.

Meiner Meinung nach ist die Geschichte aus dem Zweiten Weltkrieg ist sehr interessant und alle Orte sehr gut beschrieben. Dort kann man alles finden: große Liebe, unerwartete Wendungen und Familiendramen. In dieser historischen Zeit des Buches ist Lady Olivia die Hauptfigur. Als Leser treffen wir Julias Großmutter, als sie ein Dienstmädschen in Wharton Park war. Die junge und sehr attraktive Olivia kam aus Indien, um in die Gesellschaft eingeführt zu werden und einen Mann zu finden.

In Wharton Park trifft sie einen jungen und attraktiven Sohn der Besitzer Harry Crawford. Olivia verliebt sich in ihn. Nach ein paar Monaten heiraten sie. Kurz darauf bricht leider der Zweite Weltkrieg aus. Harry muss das Haus verlassen und Olivia bleibt dort mit ihrer Schwiegereltern. Das ist aber nur der Anfang von Familienproblemen. Zwischenfälle Ehepartnern werden immer komplizierter. Umso mehr, als eine andere Frau am Horizont erscheint.

Ich hatte große Freude an dieses Buch zu lesen. Die Hauptfiguren finde ich interessant. Auch der Schreibstil hat mir gut gefallen. Wenn Sie also etwas Leichtes lesen wollen, aber auch interessant und spannend, kann ich „Das Orchideenhaus“ aus ganzen Herzen empfehlen. Während meines Urlaubs konnte ich es nicht aus der Hand legen und habe fast 540 Seiten nur in zwei Tage gelesen habe. Ich hatte dabei viel Spaß.

TIPPS FÜR LERNENDE:
– das Buch ist lang (539 Seiten) aber spannend;
– es ist eine Mischung zwischen Frauenliteratur, historischer Roman und Psychologieroman;
– es erfordert das Sprachniveau B2/C1. Hauptsachlich wegen der häufigen Figurenwechsel. Dort treffen wir viele Figuren, die sich verändern, was nicht einfach für Sprachlernende ist;
– der Roman ist in polnischer Übersetzung verfügbar. Der Titel ist „Dom orchidei“.

*****************

Tajemnica z przeszłości, niespełnione marzenia i wielka miłość – tymi słowami mogłabym scharakteryzować książkę „Dom orchidei“ autorstwa Lucindy Riley. Jej fabuła rozgrywa się w dwóch niezależnych od siebie czasach historycznych: obecnie i podczas trwania drugiej wojny światowej. Osobiście bardzo podoba mi się taka konstrukcja powieści.

Główną postacią jest młoda, znana na całym świecie pianistka Julia Forester. Jako dziecko często spędzała wolny czas u swojego dziadka – znanego hodowcy orchidei – w angielskiej posiadłości Wharton Park. Już jako osoba dorosła wraca tam dopiero po tragicznej śmierci w wypadku samochodowym swojego męża i 2-letniego synka Gabriela. Zamieszkuje niedaleko Wharton Park i całkowicie pogrąża się w depresji. Od czasu do czasu odwiedza ją starsza siostra, Alicja, mieszkająca nieopodal. Alicja prowadzi spokojne, szczęśliwe życie u boku swojego męża i trójki dzieci. Troszczy się o Julię i stara się wyprowadzić ją z depresji.

Pewnego dnia Julia spotyka obecnego właściciela Wharton Park Kita Crawforda. Jest on młodym, przystojnym mężczyzną, który przez przypadek znajduje w swojej posiadłości stary pamiętnik z czasów drugiej wojny światowej i wręcza go Juli, gdyż wydaje mu się, że należał do jej dziadka Billa. Julia postanawia pojechać do swojej babci Elsie i zapytać, czy faktycznie właścicielem pamiętnika był Bill. Wizyta ta staje się początkiem konfrontacji rodziny z przeszłością i tajemnicami, o których nigdy wcześniej nikt nie mówił. Podsumowując jednym zdaniem: historia rodzinna zatacza koło.

Historia opowiedziana przez Elsę, a sięgająca czasów jeszcze drugiej wojny światowej, jest niezwykle interesująca i bardzo dobrze opisana. Można w niej znaleźć wszystko: miłość, niespełnione oczekiwania i rodzinny dramat. W tej części powieści główną bohaterką jest Olivia. Jako czytelnicy poznajemy też Elsę gdy była ona młoda i służyła jako pokojówka w posiadłości Wharton Park. Olivia pochodzi z Indii, a do Anglii przeniosła się w raz z rodziną w poszukiwaniu dobrej partii na męża. W Wharton Park poznaje młodego i atrakcyjnego syna właściciela posiadłości, Harrego Crawforda. Olivia się w nim zakochuje. Pobierają się już po kilku miesiącach znajomości. Krótko po ożenku wybucha druga wojna światowa, a Harry opuszcza posiadłość. Jego wyjazd staje się początkiem problemów i rodzinnego dramatu.

Czytanie tej powieści sprawiło mi ogromną przyjemność. Bardzo podoba mi się sam styl powieści. Książkę czytałam podczas urlopu i muszę przyznać, że nie mogłam się od niej oderwać. Przez dwa dni przeczytałam aż 540 stron. Sprawiło mi to oczywiście ogromnie wiele przyjemności.

WSKAZÓWKI DLA UCZĄCYCH SIĘ:
– książka jest długa (539 strony) ale interesująca;
– jest mieszanką literatury kobiecej, powieści historycznej i psychologicznej;
– wymaga poziomu językowego B2/C1. Głównie ze względu na częste zmiany bohaterów i czasów rozgrywania się fabuły
– powieść dostępna jest w polskiej wersji językowej. Jej tytuł to „Dom orchidei“.

Copyright ® 2019 Anna Kalocińska / annakalocinska.com. All rights reserved.