Der Beobachter

Du gehst die Straße entlang und siehst verschiedene Leute. Alle leben in denselben Städtchen wie du. Jeden Tag machst du einen Spaziergang, um die Einwohner beobachten zu können. Besonders magst du deine Nachbarin beobachten. Sie heißt Gillian Ward und wohnt mit ihrem gut aussehenden Ehemann, der Tom heißt, und mit ihrer 12-jährigen Tochter Becky in einem schönen Haus. Man kann sagen: eine perfekte Familie mit Geld und Freunden. Aber eines Tages bemerkst du etwas mehr.

Du siehst es als eine Ritze auf ihrem perfekten Leben. Gillian sieht so aus, als sie unter Depression leiden würde. Du beobachtest, wie oft sie mit ihrer Tochter streitet. Sie hat auch eine Affäre mit Beckys Lehrer, John Burton. Nichts ist so perfekt wie du dachtest. In der Zwischenzeit gibt es zwei Morde in der Gegend. Die Opfer sind alleinstehende Frauen. Dann wird auch der Ehemann von Gillian brutal ermordet. Du wirst von einem Tag auf den anderen der Hauptverdächtige. Du bekommst auch einen Namen: Der Beobachter.

In solcher Lebenssituation treffen wir uns in dem Roman „Der Beobachter“ von Charlotte Link. Ich kann sagen, dass dieses Buch eine meisterhafte Verbindung eines Krimis und eines psychologischen Romans ist. Nichts ist hier zufällig. Frühere Erfahrungen des Lebens und aktuelle Gedanken der Hauptfiguren beeinflussen das, was sie alle jetzt machen. Ihre verschiedene Lebenswege kreuzen sich in dem Buch und führen zu Katastrophen und Konflikten. Charlotte Link wollte – meiner Meinung nach – zeigen uns, dass es auch in unserem eigenen Leben passieren kann. Darum finden wir in diesem Roman nicht eine besondere Hauptfigur, sondern viele Hauptfiguren.

Menschen, ihre Gedanken und Lebenssituationen sind miteinander verflochten und beeinflussen einanander. In diesem Buch zeigt uns die Autorin auch, wie schnell wir andere Leute nur auf der Grundlage ihres Aussehens und danach, was sie haben, bewerten.Wie z.B. der Beobachter Samson Segal, der sein gescheitertes Leben mit Gillians Leben vergleicht. Er ist überzeugt dass sie ein perfektes Leben hat und darum glücklich sein muss. Ist es aber in dem wirklichen Leben nicht auch so, dass wir unsesre Nachbarn oder Bekannten auf die gleiche Weise beurteilen? In der Tat wissen wir nicht, was sie wirklich fühlen und denken.

Ich mag dieses Buch für das besondere Klima, den psychologischen Aspekt und den einzigartigen Stil der Autorin. Besonders würde ich es den Leuten empfehlen, die Deutsch lernen. Es ist nicht nur in ganz einfacher Sprache geschrieben (eine Person auf dem Sprachniveau B2 wird ohne Probleme verstehen worum es in dieser Geschichte geht), aber ist auch sehr spannend. Die Handlung hat auch eine wichtige Botschaft, was ich besonders mag. Kurz gesagt, das Buch von Charlotte Link erfüllt alle meine Erwartungen. Außer einer: es ist – trotz 651 Seiten – zu kurz.

TIPPS FŰR LERNENDE:
– das ist ein Krimi, aber ein psychologischer;
– das Buch ist ganz lang (651 Seiten) und spannend;
– dieses Buch liest sich leicht, schnell und angenehm. Aber es hat auch eine wichtige Botschaft, was ich besonders mag;
– es ist auf dem Sprachniveau B2/C1 geschrieben. Hauptsächlich wegen der Konstruktion und der häufigen Figurenwechsel;
– wir finden hier viele nützliche Sätze aus der gesprochenen Sprache;
– das Buch ist in polnischer Űbersetzung verfügbar. Der Titel ist „Obserwator“. Personen auf Sprachniveau B1 oder darunter würde ich empfehlen, das Buch erst auf Polnisch zu lesen;
– auf YouTube können wir das Hörbuch „Der Beobachter“ finden. Ich empfehle es.

**************

Każdego dnia przechadzasz się, obserwując mieszkańców miasteczka, w którym mieszkasz. Szczególnie lubisz obserwować sąsiadkę. Nazywa się Gillian Ward i wraz z mężem o imieniu Tom i 12-letnią córką Becky mieszka w pięknym domu. „Rodzina jak z obrazka“ – myślisz. Lecz pewnego dnia zauważasz rysę na idealnym życiu Gillian. Zdaje ci się, że zmaga się ona z depresją. Ponadto obserwujesz, jak często kłóci się z dorastającą córką. Nawiązuje też romans z nauczycielem Becky, Johnem Burtonem. W między czasie w okolicy zostają brutalnie zamordowane dwie samotne kobiety. Wkrótce ginie również mąż Gillian. Z dnia na dzień stajesz się głównym podejrzanym w sprawie. Otrzymujesz przydomek: Obserwator.

Właśnie z taką sytuacją życiową spotykamy się w książce „Obserwator“ Charlotte Link. Mogę powiedzieć, że powieść jest mistrzowskim połączeniem kryminału z literaturą psychologiczną. Nic nie jest tutaj przypadkowe. Wcześniejsze doświadczenia życiowe bohaterów, jak również ich aktualne myśli i pragnienia, bezpośrednio kształtują ich obecne życie. Rozmaite drogi życiowe postaci splatają się ze sobą – przypadkowo lub nie – prowadząc do licznych konfliktów, a nawet tragedii. Podobnie jak to ma miejsce w realnym życiu, co świetnie pokazała Link. Z tego też powodu – jak sądzę – fabuła skonstruowana jest tak, by nie dało się wyodrębnić jednej, dominującej postaci. Jest społeczeństwo, są mieszkańcy, jest wielość bohaterów. I na tę wielość właśnie kładziony jest w książce szczególny akcent.

Autorka pokazuje również, jak często w codziennym życiu opieramy swoje sądy na pozorach. Na tym na przykład, jak ktoś wygląda, w co się ubiera, czy też jak dziwnie się zachowuje. To nam wystarcza do wyciągania wniosków, które w licznych sytuacjach okazują się zbyt pochopne. Podobnie uczynił Samson Segal, tytułowy „Obserwator“. Na podstawie obserwacji życia Gillian doszedł on do przekonania, że jej życie jest idealne. Dopiero potem przekonuje się, że jest zupełnie inaczej. Link w tym miejscu stawia niepisane pytanie: czy nie postępujesz tak w stosunku do własnych sąsiadów?

Lubię tę książkę za jej wyjątkowy klimat. Mam tu w szczególności na myśli aspekt psychologiczny, jak i wyróżniający się styl autorki. Poleciłabym ją szczególnie osobom uczącym się niemieckiego. Nie tylko napisana jest bardzo przystępnym językiem (osoba na poziomie językowym B2 bez problemów zrozumie, o co w tej powieści chodzi), ale jest również wciągająca. Fabuła ma też ważne przesłanie, co szczególnie sobie cenię. Mówiąc krótko, książka „Obserwator“ spełnia wszystkie moje oczekiwania. Może poza jednym. Mimo swoich 651 stron jest – jak dla mnie – za krótka.

WSKAZÓWKI DLA UCZĄCYCH SIĘ:
– jest to kryminał psychologiczny;
– książka jest dość długa (651 stron), ale wciągająca;
– powieść tę czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Ale posiada również ważne przesłanie, co jest niezwykle ważne;
– napisana jest na poziomie językowym B2/C1. Głównie ze względu na konstrukcję i częstą zmianę bohaterów;
– znajdziemy wiele przydatnych zwrotów z języka potocznego;
– dostępna jest również w polskiej wersji językowej pod tytułem „Obserwator“. Poleciłabym ją przeczytać osobom na poziomie językowym B1 lub poniżej;
– na YouTube dostępny jest audiobook „Obserwator“.

Copyright ® 2018 Anna Kalocińska / annakalocinska.com. All rights reserved.